บทที่ 118

ลูอิซาหันไปเผชิญหน้ากับเขาขณะที่แสงยามพลบค่ำโรยตัวลงมาข้างนอก ณ หุบเขาเบื้องล่าง แมกไม้หนาทึบได้บดบังแสงจันทร์น้อยนิดที่ส่องลอดลงมา ทำให้ร่างของทั้งสองตกอยู่ในเงาอันสลัว

โครงหน้าด้านข้างของจอร์จคมคายหล่อเหลาในแสงสลัวที่กำลังจะเลือนหาย เขาใช้มือข้างหนึ่งกระตุกเนกไทของตัวเอง พลางเสยผมสีเข้มของตนอย่าง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ